Historie

Ontstaan van de badmintonsport

Algemeen wordt aangenomen dat India de bakermat is van het badminton omdat daar het spel POONA werd beoefend. Waarschijnlijk genoemd naar de stad Poona, die ongeveer 50 km van Bombay ligt. Engelse officieren introduceerden het spel, waarmee zij in India kennis maakten, in Engeland en omstreeks 1873 werd het spel intensief beoefend op het landgoed van de Hertog van Beaufort in Gloucestershire. De naam van dat landgoed was BADMINTON en aangenomen mag worden dat de naam van het landgoed is overgegaan op het spel. Uit oude schilderijen staat vast dat men het spel toch ook in Europa al kende en vermoedelijk werd het onder verschillende namen beoefend.

historie

Ken Davidson, een bekende Amerikaanse badmintonautoriteit, die zich in de geschiedenis van het badminton heeft verdiept, kwam tot de ontdekking dat het spel reeds in de 12e eeuw in Engeland werd gespeeld. Ook in Frankrijk kende men het spel 'Jeu de longue plume' al in de middeleeuwen. Er bestaat een schilderij uit de 17e eeuw van Adam Menyoki waaruit blijkt dat het spel met een kleine racket en een soort shuttle werd gespeeld. Die shuttle stond vroeger bekend als pluimbal. Een goed Nederlands woord voor badminton zou dus 'pluimbal' zijn.

Spelregels

In 1877 verschenen er spelregels in boekvorm van de hand van kolonel H.O. Selby in Karachi (India). Ondanks het feit dat er nu spelregels bestonden werd het spel toch op uiteenlopende wijzen beoefend. In sommige streken werd het spel door twee personen gespeeld, die de shuttle heen en weer sloegen en verplicht waren op dezelfde plaats te blijven staan. Elders speelde men het met drie of vijf man aan elke kant van het net. Zelfs rond 1910 was dit nog het geval. Sindsdien zijn de spelregels herhaaldelijk gewijzigd en aangepast, vooral nadat het badminton zich ontwikkelde tot een specifieke zaalsport.

Het speelveld zoals wij dat kennen, heeft niet de oorspronkelijke vorm. In de tijd dat het badminton in Europa, of liever in Engeland, opgang begon te maken, kende men nog geen sporthallen. Wel had men in de kringen waar het badminton beoefend werd de beschikking over grote landhuizen met zalen van 'kamers-en-suite'.
Alleen had het veld dan, als gevolg van de suitedeuren en mogelijk kasten aan weerszijden, de vorm van een zandloper.

Olympische Spelen

Sinds 1992 is badminton ook een officiële Olympische sport. Tijdens de Olympische Spelen in Barcelona werden de eerste gouden medailles in het enkelspel uitgereikt aan Allen Budi Kusuma (heren) en Susi Susanti (dames). Beide spelers komen uit Indonesië. Na de Olympische Spelen werden ze als volkshelden verwelkomd in hun land. De medailles die ze behaald hadden waren de eerste Olympische medailles die ooit door Indonesische sporters werden behaald. In 1996 baarde de jeugdige Mia Audina, 16 jr. jong en toen nog voor Indonesië uitkomend, veel opzien door in Atlanta zilver te behalen.
Deze Mia Audina is getrouwd met een Nederlander, is nu ook Nederlandse en komt met succes uit voor het nationale team.

Internationaal sterke landen

Met de winnaars van de Olympische Spelen is tegelijk iets gezegd over de huidige krachtsverhoudingen in het internationale badminton. Vooral de Aziatische landen geven de toon aan. Vooral Indonesië (waar ook Uun Santosa vandaan komt), Zuid-Korea en China zijn hele sterke landen. Bij de heren kan ook Maleisië niet worden vergeten.

In Europa zijn de Deense badmintonners het best. Zij worden op de voet gevolgd door Nederland en Engeland, waarvan menigeen behoort tot de wereldtop. Van de andere Europese landen behoort een enkeling tot die topspelers.

(bron: Badminton Nederland)


Lees verder: Internationale organisaties.


Deel dit op:   Facebook    WhatsApp    Email