Wedstrijdverslag: OSM1 NJC houdt goede vorm vast Op een wat mindere oktoberavond, de 10de om precies te zijn, zaten de tribunes weer volgepakt met toeschouwers om de tweede thuiswedstrijd van het OSM1 NJC team te zien.
Ongelofelijk wat een ambiance! Echt niet alleen omdat de 27 nieuwe recreantleden zich allemaal lijken te verheugen op een maandagavond training van GeertJan, die gelukkig in staat is om duidelijke aanwijzingen te geven boven het geluid van ca 50 pratende volwassene uit…. Kortom het was wat druk in de hal.
Maar gelukkig kon uw verslaggever vanaf de perstribune het team goed volgen en omdat er door de drukte maar op één baan gespeeld werd, was het ook nog eens vrij overzichtelijk.
Wel was voor de derde keer op rij de fotograaf om onbegrijpelijke redenen afwezig waardoor er helaas ook nu weer geen beeldmateriaal voorhanden is, behalve dan op OSM-pay tv - zie ook vorige verslag.
Jammer, want de wedstrijd verdiende wel wat foto’s. Zo werd er begonnen met het herendubbel waarin Eric van der Valk en Leen Schipper zich hadden voorgesteld de verliespartij van vorige keer weg te poetsen. Je kunt ook teveel willen wat dus resulteerde in een verlies van de eerste set 19-21. Na elkaar nog eens verbaast aangekeken en wat gedronken te hebben hadden de mannen eindelijk een ritme te pakken. De tweede set eindigde dan ook in 21-16. De tegenstanders hadden gehoopt in twee sets klaar te zijn en in de derde set bleek waarom, de conditie van de OSM’ers is gewoon goed en mede daarom eindigde de derde set in 21-13. Tussenstand 1-0.
En dan zijn de dames aan de beurt. Bijzonder knap van teamcaptain Eric hoe hij het team bij afwezigheid van een van de leden, Monique Fokker in dit geval, toch op sterkte weet te houden. José van Ek en Janke Scharff, die als invalster de zware taak had om de eerder genoemde Monique te vervangen, mochten in hun dubbel laten zien dat OSM toch echt een sterke vereniging is. En dat lukte zeer goed getuige de setstanden 21-12 en 21-17. Ondanks dat de dames niet vaak samen spelen, bleek dat ze beide genoeg kwaliteiten bezaten om dit op te vangen. Vooral Janke liet zien dat competitiespelen niet vreemd voor haar is en dat José, die ook heel goed speelde, op haar kan rekenen. Tussenstand 2-0. De singles, ook nu weer begon Leen met de single en dat liep eigenlijk goed, niet teveel afleiding, niet teveel fouten en vooral een goede spreiding van de slagen. Vooral vanaf de tribune was goed zichtbaar dat de vele wedstrijden uiteindelijk toch resultaat opleveren. Na afloop van de wedstrijd tijdens het gebruikelijke interview in de mixed zone bekende Leen nog wel dat single spelen nooit zijn favoriet zal worden maar hij rekende toch in twee sets 21-15 en 21-13 af met zijn tegenstander. Janke had geen tips nodig van welke kant dan ook om in haar single te laten zien dat ze wel heel goed kan badmintonnen, haar tegenstandster wist niet goed wat haar overkwam. Ze stond steeds op de goede plek, tenminste dat dacht ze, maar daar kwam dan de shuttle niet. De eerste set eindigde in 21-5. Tijdens de zuurstofbreak was haar licht wanhopige commentaar dan ook “ze heeft alles”. Terwijl Janke zich stond te verheugen op de tweede set waren er nog wat welhaast overbodige aanmoedigingen die de tweede set lieten eindigen in 21-7. Wow is eigenlijk het enige goede woord. Alhoewel sommige online woordspelletjes het waarschijnlijk niet als Nederlands erkennen, maar dit terzijde. Eric had in de eerste set nauwelijks moeite met zijn tegenstander die toch zeker niet slecht was21-9. In de tweede set gebeurde er iets vreemds Eric ergerde zich aan het tellen?, aan een uitgegeven shuttle? eigenlijk aan iets en verloor misschien wel daardoor de tweede set met 21-23. Een derde set moest uitsluitsel geven en na wat opbeurende gesprekken een stevige schouderklop en twee!! slokjes water ging Eric de strijd weer aan. Gelukkig kon hij zich over het slechte punt heel spelen en liep gedegen uit naar de overwinning 21-8. Tussenstand 5-0.
José mocht de singles afsluiten en had in haar eerste set problemen met de tegenstandster 21-16. Na een goed en emotioneel gesprek in de pauze ging José vol voor de winst, liet zich niet meer afleiden en pakte inderdaad de tweede set 21-6. Tussenstand 6-0. Het publiek ging nog eens voor de wave, er werd nog geapplaudisseerd voor de tellers en het slotspektakel brak aan. De mixed-dubbels met Janke en Leen op de ene baan en José en Eric op de andere baan om nog een beetje op tijd aan het bittergarnituur te kunnen beginnen. Janke en Leen hadden ondanks een paar kleine foutjes nauwelijks problemen met hun eerste set 21-13, ook de tweede set werd in een mooi tempo afgesloten 21-9. Tussenstand 7-0. Dan blijkt er toch ook binnen het team wat rivaliteit te zijn! Waar José en Eric hun eerste set met 21-11 hadden afgesloten - en dus minder punten aan de tegenstander hadden moeten afstaan - was het tweede koppel blij met een tussenstand in de tweede set van 15-15 waardoor zij beter hun wedstrijd hadden afgesloten. Van enige blijheid was even later al geen sprake meer, want de tweede set van José en Eric werd afgesloten met 16-21 waardoor een derde set toch noodzakelijk bleek. In de derde set was er wat geharrewar over plaatsen van speler en speelsters en wat verkeerde wissels, maar dit werd volgens de nog steeds volop aanwezige toeschouwers door de referee goed opgelost. Gelukkig lieten José en Eric zich niet meer afleiden en wonnen deze allerlaatste set 23-21. Eindstand 8-0, wat een wedstrijd! Na een verfrissende douche waarvan, met name door de voorzitter, was vermeld dat de temperatuur goed was en waarvan de mensen die eronder gestaan hebben na afloop zeiden dat ijswater eigenlijk in een borrel hoort, kon er in de Luck Reack kantine nog even nagepraat worden over de wedstrijd met de bijzonder sympathieke tegenstanders. Om ca 24.00 of 0.00 afhankelijk wat de voorkeur heeft werd er afscheid genomen van een ieder en werd de thuisreis aanvaardt. |
