Wedstrijdverslag: De laatste wedstrijd en tijd voor wat bespiegelingen Helaas is onze vaste verslaggever er niet en dus zullen we als team gezamenlijk proberen er een leesbaar verslag van te maken. Alvast onze excuses mocht het niet de kwaliteit zijn die u gewend bent.
Gelukkig hebben we nog wel de beschikking over een aantal statistieken.
We hebben deze competitie in totaal 20 driesetters gespeeld in 8 wedstrijden waarvan er 13 gewonnen werden.
We hebben gebruik moeten maken of anders gezegd gelukkig hebben we 2 dames en 1 heer bereid gevonden om blessuregevallen op te vangen. Laura, Linda en Michael bij deze enorm bedankt.
Omdat we tegenwoordig goed kunnen volgen via de badminton app hoe er gespeeld wordt kunnen we ook zien dat we alle vier, José, Eric, Monique en ik bij de eerste 10 van het individuele klassement voor spelers van poule 19 staan, ook knap. Eric heeft zijn taak als Teamcaptain weer vlekkeloos uitgevoerd, na jaren die enorme verantwoordelijkheid gedragen te hebben zou je verwachten dat hij misschien wel een keer een stapje terug zou willen doen maar volgens mij blijft hij nog wel even het aanspreekpunt van ons team en dat is heel mooi. Het wedstrijdverslag is opgebouwd uit stukjes die de verschillende teamleden hebben aangeleverd waardoor er steeds een andere manier van schrijven naar voren komt en dat maakt het weer eens iets nieuws. Voor de wedstrijd begint eerst samen de safarihal opbouwen.
Onze tegenstanders, ’t Veen, hadden er net als wij zin in deze avond.
Uiteraard begon de wedstrijd met een herendubbel. De mannen zaten nog niet goed in hun spel, veel pech gevalletjes. Denk hierbij aan het heel strak spelen zodat de shuttle tegen het witte randje van het net komt, dus net ½ cm te strak gespeeld of net een metertje uitgeslagen of toch nog meer. Of was het misschien José die het net (voor het eerst en helemaal zelf) te strak heeft gespannen? Misschien was het toch de focus die was weggenomen door de camera. Maar tegen de tijd dat de heren wat warmer werden was de eerste set helaas afgelopen met een score van 11 punten. Toen de 2e set, iets beter dan de 1e, maar alsnog veel pech. Eric heeft even zijn momentje genomen in deze set. In een prachtige rally tussen deze heren wilde Eric vanuit halverwege rechts het veld een shuttle links voorin (heel strak gespeeld van ’t Veen) pakken. Hij nam een enorme duik. Halverwege deze duik nam hij vast afscheid van zijn racket en dook richting de shuttle tot hij op 5 cm afstand terecht kwam bij de paal. Vijf centimeter meer en we hadden onze eerste heer moeten afvoeren per ambulance. Maar alles ging goed, behalve dat de punt toch voor de tegenstander was. Tijdens deze duik keek de hele zaal toe hoe Eric deze “volleybal-achtige-move” maakte. Iedereen werd er even stil van. Ondanks deze tactiek hebben de heren iets meer punten binnengehaald dan hun eerste set, maar niet genoeg. 12-21. Tussenstand 0-1 Onze dames dubbel loopt het hele seizoen al goed en ik denk dat we met een bakje thee tot grootse prestaties in staat zijn. In de eerste set is het altijd even kijken wie er tegenover ons staat maar het ging lekker, goed op temperatuur en de dames van ’t Veen ondertussen lekker achterin houden 21-10.
In de tweede set loopt het altijd iets minder waarschijnlijk is dan de thee uitgewerkt ofzo maar nu waren we er een beetje op voorbereid en met toch nog een redelijk verschil wisten we ook deze set binnen te slepen 21-14. Tussenstand 1-1 Eric was vast van plan om te laten zien hoe goed hij kan badmintonnen en dat is heel goed ik ben altijd een beetje jaloers op het gemak waarmee hij smasht en zijn backhand is ook al geweldig, helaas is dit wel tegen de sterkste heer uit de poule en in de vorige wedstrijd was het al niet makkelijk voor Eric en nu ook niet. In de eerste set werd het 11-21. In de tweede set begon Eric furieus hij stond in record tempo ver voor we zagen 11-2 op het bord staan en de gedachte aan een verrassing kwam naar boven maar de tegenstander herpakte zich en wist toch met heel veel moeite de set te winnen 15-21. Tussenstand 1-2 Het blijft mooi om te zien, een speler als Eric. Zijn tegenstander Willem(het moet nogmaals gezegd worden, de sterkste speler uit de poule) had het niet makkelijk. De single van José verliep heel ontspannen en relaxed. Haar tegenstandster had last van haar knie waardoor José 2 sets gewonnen heeft met 21-6 en 21-4. Het ging zo relaxed dat je zou denken dat ze hier helemaal zen van wordt. Tussenstand 2-2 Vol zelfvertrouwen begon Leen aan zijn laatste single van deze VJC.
Zijn opponent was in de eerste ontmoeting sterk, net iets te sterk.
Dus nu nog meer motivatie om dat punt te pakken te krijgen. De eerste set verliep in eerste instantie gelijk op, maar uiteindelijk wist Leen de overhand te nemen. Hij liep lekker over het veld en deelde rake klappen uit. Toch wist zijn tegenstander redelijk in de buurt te blijven maar ging de setwinst naar Leen met 21-17.
Wat de tweede set betreft kunnen we deze enigszins kopiëren van de eerste, alleen was zijn tegenstander wat slordiger in de returns en had wat last van de lucht kwaliteit in de zaal. Dit was uiteindelijk in het voordeel van Leen, die deze set ook weer naar zich toe haalde met 21-17! Tussenstand 3-2
Monique mag na mij haar single spelen en ondanks dat ze last had van haar voet en dat ze door de fysio op woensdag nog behoorlijk onder handen was genomen is er één ding wat nooit minder wordt en dat is haar wedstrijdmentaliteit. Uit speelt ’t Veen met andere dames dan thuis en in onze uitwedstrijd had Laura behoorlijk moeite met haar tegenstandster, die was er nu dus niet bij en misschien was dat wel een geluk voor Monique.
In de eerste set ging het belachelijk gelijk op (later bleek dat ’t Veen expres de dames volgorde had gewisseld omdat ze Monique niet kenden en hoopten tegen haar meer kans te maken met de eerste dame) uiteindelijk moest Monique inderdaad haar meerdere erkennen 20-22. In de tweede set kon je zien dat er veel net niet binnen de lijnen viel en dat Monique langzaam een beetje moedeloos werd van zoveel pech. Uiteindelijk was het met 16-21 afgelopen. Tussenstand 3-3
De mix wedstrijden dan maar. We zijn al kampioen maar dat wil niet zeggen dat we het dan maar laten lopen, zeker niet. We willen absoluut niet verliezen en zoals het er nu uitziet hoeft dat ook niet.
José en Eric spelen eerst hun mix, zij zijn ook het eerste koppel dus de volgorde klopt nog. De mix van José en Eric beloofde weer een uitdagende partij te worden. Beide teams zijn wat dat betreft aan elkaar gewaagd.
Dat blijkt achteraf ook wel uit het puntentotaal. De eerste set moest iedereen weer even de spiertjes losmaken en ook weer in het wedstrijd ritme komen. Maar de draad was snel weer opgepakt.
De eerste set vlogen de shuttles over en weer! Willem, de sterkste heer van de poule, weet de shuttles bijna altijd goed en hard te raken, daar hebben we soms nog wel eens wat moeite mee. De hele set gaat het gelijk op, er zitten goede en snelle rally's in, maar helaas voor ons eindigt de eerste set in een 21-23. Hopen op een 3-setter dus!
De tweede set verloopt net iets soepeler voor ons. Het samenspel is goed, maar 't Veen is in deze mix net een tandje sterker. Niet veel overigens, want de tweede set wordt nipt verloren met 20-22. Helaas zit een derde set er dus niet in en verliest OSM VJC3 de laatste 1ste mix. Tussenstand 3-4, we zullen dit toch niet gaan verliezen? Dan de mix van Monique en Leen, ze spelen weer hun eigen spelletje wat voor de tegenstanders soms (gelukkig) wat verwarrend is en als ze allebei fit zijn is het moeilijk om tegen te spelen. Nu zijn ze dat niet jammer genoeg. Maar zijn Leen & Monique fit genoeg om van dit koppel te winnen? Uit in Veenendaal had Leen samen met Laura 3 sets nodig om te winnen en dat was omdat de heer van ’t Veen uiteindelijk helemaal bekaf was. Nu konden Monique en Leen nog proberen om hun ongeslagen status in deze competitie vast te houden. In de eerste set lukte dat goed, 21-18 is gewoon een goede uitslag. In de tweede set liep het in het begin wat minder maar ze hadden op tijd de juiste slag weer te pakken en met de techniek van Monique naast je is het makkelijk spelen. De tweede set en dus ook de laatste set van de voorjaarscompetitie voor ons wonnen we met 21-17. Eindstand 4-4.
Na afloop waren we het met de tegenstanders eens dat dit een geweldige poule was om in te spelen, is wel iets makkelijker om te zeggen als je net kampioen bent geworden, maar toch het zijn mooie partijen geweest. Wel jammer van de blessures maar dat is niets blijvends (als het goed is) en zal dus wel voorbij zijn tegen de tijd dat we de NJC gaan spelen. | 
