Voorjaarscompetitieteam OSM-VJC4 (2017 / 2018)

Goedenavond dames en heren,

Welkom voor alweer een live uitzending van uw favoriete sportprogramma. We zijn vanavond in Sporthal Hofland te Montfoort voor de wedstrijd Luck Raeck 3 – OSM VJC 4.

Puur op basis van teamnaam zou je zeggen dat de thuisspelende ploeg beter is en ik moet zeggen de situatie heeft er wel eens beter uitgezien. De opstelling voor vanavond laat namelijk zien dat Teamcaptain Ronald Koenis en eerste heer Tom Kuijsten er allebei niet zijn. Mogen we hier spreken van een aderlating? Ja, dat mag. Gelukkig is er een invaller van een behoorlijke klasse bereid gevonden om in te vallen. De teamopstelling ziet er dan ook als volgt uit: Monique Fokker, Linda Beijert, Hans Roberti en Leen Schipper.

Omdat zowel Ronald als Tom er niet zijn, heeft de teamcaptain bedacht dat het handig zou zijn als Leen eerste heer speelt. Tuurlijk, alsof het nog niet lastig genoeg is. Thuis in de Safarihal is deze wedstrijd met de nadruk op strijd geëindigd in 6-2, dus wij op de redactie houden ons hart vast. Dat is nog lastig genoeg, gezien het feit dat zo’n hart toch aardig beschermt achter wat ribben en zo zit.

We beginnen op twee banen tegelijk met de dubbels.

Hans en Leen hebben het meteen vanaf het begin moeilijk, aan de andere kant van het net staan twee spelers met een overmaat aan techniek. Zeker de eerste heer aan Luck Raeck zijde heeft een zeer harde smash in huis, maar ook meegenomen naar de baan.
Met heel veel moeite weten Hans en Leen de schade beperkt te houden met zelfs her en der een klein kansje op verbetering 21-18. Het zit niet zover uit elkaar.

Op de andere baan hebben Monique en Linda ook veel moeite met de tegenstandsters, maar zij weten net iets meer winners te slaan en eindigen hun eerste set met 10-21. Zo makkelijk als de cijfers willen doen geloven, was het niet, jammer genoeg.

Hans en Leen zijn met hernieuwde energie aan de tweede set begonnen en gek genoeg, zelfs zonder de briljante tips van Ronald, hebben ze een manier gevonden om beter bij te blijven. Dit is dan ook een razend spannende set. Een foutje teveel van onze OSM-helden en de set en de wedstrijd is gespeeld. Maar dat foutje maken ze niet en na een zenuwslopende set staat er 21-23 op het scorebord. Een derde set. Huh? Dat denken de tegenstanders ook. Waar is dit misgegaan? Ze hebben geen rekening gehouden met de ijzeren wil om te winnen bij beide OSM-heren. Dit gekoppeld aan een ruime ervaring en toch ook wel techniek kun je nog een heel eind komen. We maken ons op voor een derde set.

De dames hebben ondertussen ook geen makkelijke tweede set. Dit zou nog wel eens een hele spannende avond kunnen worden. Het blijft lang gelijk op gaan, maar helemaal aan het eind weten Linda en Monique toch de set binnen te halen: 18-21. Pfffffffff. Tien minuten de adem inhouden. Verrast zijn de dames, als ze zien dat de heren er een derde set uit hebben gesleept.

Daar gaan Hans en Leen nu aan beginnen, man oh man, wat is dit spannend. Het gaat over en weer. De shuttle, maar ook de voorsprong. Bij 16-19 is er een discutabel punt, maar de sportiviteit overwint en het punt gaat naar OSM 16-20. We zien het nog 17-20 worden en 18-20, maar dan is het over 18-21. De Luck Raeckers staan elkaar licht beteuterd aan te kijken. Wat is hier gebeurd? De tussenstand is ondertussen wel 0-2, lekker.

Tsja en dan gaat het gebeuren. Leen mag als eerste heer beginnen met de singles. Dat is hem in meer dan honderd wedstrijden nog niet overkomen en dat tegen een jongeling van nog geen twintig met een veel te harde smash en waartegen Tom ook niet helemaal vrijuit kon spelen. We zien nog een spandoek met "Ronald bedankt!" pffff. Gek genoeg blijft Leen heel lang bij. Zeg maar gerust bijna tot het einde. Eigenlijk speelt hij een enorm goede partij. 21-19 is nog niet precies ideaal, maar wel veel beter dan verwacht.

Op de andere baan is Monique als eerste dame in een belachelijk spannend gevecht met de eerste Luck Raeck dame. Spannend? Ja dat kun je wel zeggen. De dubbels gaven al aan dat er niet veel verschil zit in de teams, maar zoals het nu gaat, tsja. Dan is er maar één winnaar en dat is het publiek. Ondanks dat het helemaal uitverkocht is, hebben we door de spanning nog geen wave langs zien komen. Banken hebben geen zin meer. Iedereen is gaan staan. Monique geeft alles, maar het is net niet genoeg 21-18. Maar we kennen Monique een beetje: die wordt alleen maar beter als de wedstrijd langer duurt. En ondanks dat ze misschien niet helemaal fit is, geeft ze wel altijd alles. Op naar de tweede sets.

Leen speelt ook nu weer ver boven zijn normale niveau. We zien nu zelfs een slag langskomen die ook in de herhaling en in de slow motion en in de tweede herhaling niet te volgen is. Grappig gevolg: de tegenstander wist ook niet meer wat er gebeurde en mist deze shuttle compleet. Diep achterin, laten volgen door een dropshot. Het lukt allemaal bij Leen en de tegenstander heeft ondanks een overwicht aan techniek lang niet altijd een antwoord op de variatie. Het staat gewoon, nou ja gewoon 20-20. Het wordt zelfs 21-21. Een harde smash in het net maakt het 21-22. Is dit de kans voor een derde set? Het wordt ook weer 22-22 en 23-22 en 24-22. Jammer, maar wat een partij. Het dak is er af en we moeten nog 4,5 partijen. Het zal nog koud worden.

Monique heeft in haar tweede set de juiste tactiek gevonden en zoals al gezegd: je hebt van dit OSM-team pas gewonnen als de teller wegloopt om de stand in jouw voordeel in te vullen. Slag na slag blijft het een spannende strijd waarbij Monique wel steeds aan de goede kant van de score blijft. Bij 17-21 besluiten de dames om wat te gaan drinken en de gelaatskleur laat zien dat ze beide diep gaan voor de overwinning.

De derde set is opnieuw reclame voor het badminton. En we hebben al zoveel mooie punten gezien vanavond. Kan het nog beter? Jawel, Monique speelt het laatste restje dak er af en haalt in een, tsja ik weet even geen superlatieven meer, welhaast buitenaardse krachtsinspanning de set binnen met 18-21. Tussenstand 1-3. Dit was niet precies wat we vooraf verwacht hadden op de redactie.

Hans mag dan aan zijn single beginnen en voor hem is het toch alweer een paar seizoenen terug dat hij competitie speelde, maar dat hebben we vanavond nog niet gemerkt. Ondanks dat niet alles precies lukt zoals Hans het graag zou zien, blijft ook hij netjes bij. Wat een kanjer is het toch! 21-15. Alleen Hans vindt dat hij te kort komt. Alle andere aanwezigen zitten nog te stuiteren van de spanning.

Linda is ondertussen op de andere baan ook begonnen aan haar single en zij lijkt het het makkelijkst te hebben vanavond, als zoiets al zou kunnen. We zien Linda langzaam uitlopen naar een comfortabele voorsprong, waarbij we nu eens duidelijk kunnen zien dat techniek ook een harde slag oplevert. Kracht is niet het enige. Linda heeft die techniek in overvloed en menig tegenstandster heeft zich al verkeken op haar. Ook nu slaat ze haar tegenstandster van het kastje naar de muur en bij 13-21 is het al tijd voor een verfrissing.

Hans mag dan al aan zijn tweede set beginnen en de tegenstander heeft het toch noodzakelijk gevonden om nog een versnelling hoger te gaan spelen. Hoger kan makkelijk, het dak was er toch al af. Wat Hans ook probeert en dat is veel. Het is net niet genoeg. Bij 21-12 is het al weer voorbij. Jammer, maar chapeau, mooi gespeeld.

Dan is Linda ook al klaar met haar single. Hier is het 8-21 geworden. Gewoon goed gespeeld en de tussenstand is nu even tellen ... 2-4. Hier mag Whoop Whoop.

De mixwedstrijden. Er was vooraf wat onduidelijkheid over het mixen, gardes, kloppers, elektrisch, met de hand, achtjes. We hebben alles langs zien komen. Aan fantasie in ieder geval geen gebrek.

Monique en Leen spelen de eerste mix en Linda en Hans de tweede.

Om met Monique en Leen te beginnen. Het gaat gelijk op. Ondanks dat het op papier lijkt alsof OSM een straatlengte voor staat, in punten klopt dat ook wel. Er is geen punt dat ze cadeau hebben gekregen. Lang blijft het OSM-koppel bij, maar uiteindelijk is het toch 21-19. Jammer, maar er is nog een set.

In de tweede set is het iets minder spannend, maar nog steeds heel erg goed badminton 21-14. De stand is nu 3-4. Wordt het gelijk of gaat OSM toch met de winst naar huis? Veel hangt af van de laatste mix.

In de eerste set is met name de Luck Raeck heer te sterk en ondanks hevig verzet van de OSM’ers is het toch redelijk snel 21-15. Kan het nog? In de tweede set gaat het inderdaad beter. We zien bij het Luck Raeck koppel langzaam de frisheid verdwijnen en bij het OSM-duo begint het juist te lopen. Waar het in de eerste set uit ging, is het nu in en dat scheelt behoorlijk wat punten 18-21. De zaal is gehuurd tot 22.00 uur. Het is nu al 22.15. Dit geeft ook wel aan dat iedere partij het uiterste heeft gevraagd en er mag nu nog een set gespeeld worden. Wat een spanning. Het is doodstil in de zaal. Iedereen zit op de tribune of eigenlijk staat. De overige spelers staan ook te kijken met bewondering: wat een niveau. In de derde set gaat het weer gelijk op. Ik durf al bijna niet meer te kijken. Bij 16-19 maakt Linda nog even een snoekduik om ook dat punt nog te redden, maar ze komt lelijk neer. Oeh, dat ziet er niet best uit. Dit is niet de manier om een wedstrijd te eindigen. Ze blijft even zitten. Iemand roept "Bel 112!", een ander roept "Dat is goed, wat is het nummer?", maar ondertussen krabbelt Linda gelukkig weer op. Die heup ziet er nog steeds vreemd uit. Even strekken, een krak, een zeer bleek wegtrekkende tegenstander en een Linda die zegt dat het wel weer gaat.

We gaan verder, het Luck Raeck is misschien wat van slag aan de andere kant. Het OSM duo is de hele derde set al beter. Het wordt 16-20. Het wordt 17-20 maar dan is het 17-21!!!!!!!!.

3-5 eindstand met heel veel dank aan de onverzettelijke Hans Roberti en natuurlijk de andere teamleden, die hier een onvergetelijke prestatie hebben neergezet. Chapeau is al genoemd, pet af is te weinig. Reclame is het in ieder geval.

We zien nog een speler Luck Raeck wegrennen. Nee wacht, we zien een Luck Raeck speler wegrennen met de mededeling ? dat kunnen we niet goed horen, maar waarschijnlijk gaat het over iets voor straks bij het drankje.

Na een frisse douche - het was ook voor uw verslaggever een spannende avond - nog even napraten in de buitenschoolse opvang die ’s avonds dienst doet als clubhuis voor Luck Raeck. In de vorige wedstrijd was nog een optie om Shoarma te eten na afloop in Montfoort. Dit is heel origineel opgelost door het Luck Raeck team door met de plaatselijke leverancier van Noord Afrikaanse snacks een schaal vlees te leveren. Het team heeft daar de saus, de salade en de broodjes bij georganiseerd en zo was het nog lang gezellig. Complimenten voor de sportiviteit, maar ook voor deze derde helft! Toch nog enigszins op vrijdag huiswaarts gekeerd met nog een groot dankwoord aan Hans Roberti voor het fenomenale invallen!