Najaarscompetitieteam OSM-NJC3 (2018 / 2019)

Goedenavond dames en heren,

Live vanuit sporthal De Watergoor, of dit van invloed is op de kwaliteit van het douchewater kunnen we u nu nog niet zeggen natuurlijk.

Voor de derde keer in 8 dagen mag ik u welkom heten bij Lijnen en Veren. Deze keer is de spelersbus van OSM-NJC3 in de buurt van de hal van BC Nijkerk belandt. De TomTom van Tom, de TomTomTom zogezegd, wist de hal niet helemaal te vinden, zodat het team al meteen een aardige warming-up heeft gedraaid, nog voor ze de hal binnen stapten. Die hal zit trouwens nokkie-vol. We zien dat de OSM-aanhang weer in groten getale aanwezig is. De blauwe-karavaan heeft er wel twee dagen over gedaan om hier onder de kerk van Nijkerk neer te strijken, maar zo te zien is iedereen er weer. Dat gezegd: in ons sterrenteam ontbreekt nog steeds Leen Schipper. De medische begeleiding van het team heeft hem niet op tijd kunnen oplappen. We zien dus wel Laura Eefting, Linda Beijert, Ronald Koenis en driesetter-Tom Kuijsten.

De bookies houden het op een 0-8, maar of dat er ook uitkomt, we gaan het zo zien. Ook hier starten we op twee banen, dat wordt weer aanpoten. We zien bij de tegenstanders een bekende heer die vroegah bij de Berenshuttle speelde, was een wat luidruchtige speler die mooie partijen met Eric van der Valk heeft gespeeld, oh daar heb ik goede herinneringen aan, maar dit terzijde.
De dames starten en laten we die even volgen. Laura en Linda tasten nog even af. Hun tegenstanders verschillen behoorlijk. De een beweegt langzaam maar slaat harde smashes zie ik. De ander heeft precies het omgekeerde. Je ziet de OSM-dames kijken: hoe buiten we dit uit? De stand is alweer 4-4 en ik zie een kort overlegje. En kijk daar heb je het al: de shuttles blijven buiten het bereik van de ‘smasher’ en de ‘snelle’ moet nu alle zeilen bijzetten. Nee, drie zeilen zijn niet genoeg. Nijkerk staat niet direct bekend vanwege de historie in het zeilen dus OSM loopt steeds verder uit, dit gaat wel goedkomen. ’s Kijken wat de mannen ervan bakken.

O, dat gaat best goed: met 8-13 pikken we het op en het ziet er overtuigend voor Ronald en Tom uit. Het lijkt alsof de heren eenzijdig de lange Nijkerker bestoken die veel moeite heeft met smashes op zijn lichaam. Zo dat gaat rap 13-19, Ronald serveert weer. Nou, daar zit nog wel een kans voor Nijkerk, want die services zijn niet scherp vanavond. Zo komt OSM toch nog in de problemen. Maar niet getreurd, want ook op de service van Nijkerk zijn punten te halen. Intussen zijn de dames al klaar met hun set, daar is het 12-21 geworden en hier gaat het nu weer goed voor OSM, en daar is de 16-21.

Met tevreden blikken gaan we de tweede sets in. Weinig nieuws bij de dames, die gaan op dezelfde voet door. Bij de heren is het spel wel ineens anders: de Nijkerkers bestoken Ronald. We zien Tom als een toeschouwer kijken naar de twee-tegen-een. Slim van Nijkerk, want Ronald is wat foutgevoelig vanavond. We verlaten bij 12-10 de heren, en schakelen even over naar de dames. In het begin gaven de Nijkerkernaarsters (zou dit nog een woord zijn?) nog tegengas, maar nu niet meer. OSM stoomt door, de klasse van de dubbel van Laura en Linda is duidelijk te hoog voor Nijkerk: met 12-21 is het eerst punt voor OSM. Vanuit geschiedenis wint stoom het ook van zeilen.
Terug naar de mannen. Tom is al aan zijn pauze begonnen, terwijl Ronald nog iets van de set probeert te maken. Lukt aardig, maar niet genoeg: 21-16 en driesetter-Tom springt op van de bank. Nu de derde set is gestart zien we dat Ronald het nu zo speelt dat Tom ook weer kan meedoen. Dat pakt goed uit. Met z’n tweeën is zo’n dubbel toch makkelijker. Lang verhaal kort: OSM pakt deze ook 15-21. En 2-0 is een goed begin. Tussenstand 0-2 de bookies zijn de noteringen al aan het bijstellen.

Laura start de enkelspelen. Ze treft de ‘smasher’ tegenover zich, maar we weten: Laura kan ook hard meppen. De dames knallen er vrolijk op los. Laura weet die shuttle goed langs, voor of achter de dame te krijgen. En die heeft duidelijk moeite om de sprintjes te trekken. Áls ze het al haalt, komt de shuttle niet scherp genoeg terug, en Laura is scherp genoeg om dat meteen af te maken. 11-21, door naar Tom.

Tom treft een energieke invaller tegenover zich. Iemand die slim speelt en een grote reach heeft. Maar Tom kan dat spelletje ook, en het publiek ruikt dat er spektakel aan komt. U hoort het gejuich bij weer een weergaloos punt. De heren spelen – daar is-ie weer – het dak er vanaf. Binnenkort wordt OSM vooraf gevraagd een aannemer mee te nemen om het dak ook meteen te kunnen repareren. Het is Tom die de eerste set pakt. We zitten hier op het puntje van … o, eerst even boodschappen doen, tot zo!

…

En we zijn weer terug. U heeft gemist dat Laura haar tweede set eenvoudig won met 7-21.
Tussenstand 0-3. En dat Tom zijn tweede moest inleveren, zelfs met 21-13. Ik weet niet wat de coach na de eerste set heeft gezegd, maar geholpen heeft het niet! Intussen is hij in zijn favoriete derde set weer helemaal terug en knalt er vrolijk op los. Net zoals zijn tegenstander trouwens die Tom’s niveau, dat toch ver, ver boven de baan ligt, weet te evenaren. Het is spannend hoor: 15-15 … 17-17 … 18-18. Het kan nog alle kanten op. Ai, lullig punt via het net voor Nijkerk, en nog een omdat die shuttle net uitvalt. Tommetje, Tommetje, wat doe je nu? Een te korte service en smash en het is klaar. De bookmakers zijn van slag, want de verwachte 8-0 zit er nu niet meer in. Tussenstand 1-3 en iedereen die ingezet heeft op 1-7 schrikt op.

Linda moet na deze mokerslag voor team OSM toch starten met haar enkelspel. Is ze aangeslagen? Mag ik het zeggen? Nee, dat hoef ik niet te zeggen. Linda staat hier als een huis te spelen zeg, wat een klasse! Links en rechts in de hoeken, en het publiek begint zich weer te roeren. Zie ik daar de wave? Met 8-21 gaat Linda onder luid applaus naar de rust. We luisteren even mee … iets over conditie? Hè?! Nee, daar wil het team niet aan. Het is simpel: win de tweede, dan hoef je geen derde. Terug de baan op. Het ziet er nog steeds goed uit, maar het moet gezegd, en ik mag het zeggen, het verschil is kleiner geworden. Linda wordt in het achterveld gedwongen en steeds meer shuttles halen het net net niet, en dat zijn toch punten voor de Nijkerkeraarsterin (het blijft lastig om een inwoonster van Nijkerk een juiste benaming te geven). Het team zit met de billen bij elkaar: het zal toch niet? Nee, het zal niet: ze pakt de partij met 18-21 en het hele OSM-kamp slaakt een zucht van verlichting.

Ronald stapt de baan op. Kan hij zich herpakken na zijn onzekere optreden in de dubbel? Het begin gaat lekker: Hij hoeft alleen maar te serveren en te clearen net zolang tot zijn tegenstander een fout maakt. Dat lukt best vaak. Wel raar dat die tegenstander steeds vaker ‘beschaafde’ scheldwoorden over de baan uitstrooit: KAK! Pannekoek! Het helpt hem niet, want Ronald staat dit gewoon cool uit te spelen. Of toch niet? Op de valreep verdampt nu de enorme voorspong die Ronald had. Het zal toch niet? Nee, het zal niet: 19-21. Door met de tweede. Nu komt er eindelijk wat variatie in het spel. In plaats van die eindeloze clears, plaatst Ronald nu aanvallende drop shots. KAK! Zelfs na de vierde keer op rij heeft de Nijkerker er geen ander antwoord op. Zo krijgt Ronald steeds meer grip en inderdaad: zonder blikken of blozen stapt hij met 14-21 als winnaar van de baan.

Nu het gejuich wat is afgenomen, stappen de helden gevieren op de baan. Een onderlinge pot zou interessant zijn, maar ook de Nijkerkers komen nu de baan op voor de mixen. Het publiek roert zich, en daar rolt de wave door de zaal. Momentje … YEAH … sorry, ik kon me niet inhouden. Maar terug naar de banen: Laura en Tom spelen zij aan zij en spelen de heer helemaal suf. Die kan bijna niet meer lopen, na zijn enkel tegen Tom. Voor Tom meteen een goede revanche, want o, o, o, hij laat er geen gras over groeien: 11-21. En op de andere baan: hetzelfde beeld: Linda en Ronald spelen zij aan zij en spelen de heer helemaal suf: KAK! Het is dat deze nieuwe tactiek voor dit OSM-duo wat afstemming vraagt, anders waren ook de cijfers gelijk: zij winnen evengoed, maar dan met 15-21. De tweede sets gaan opnieuw lekker voor OSM. Laura en Tom leunen iets meer achterover, maar dat mag. 18-21 is genoeg voor het zesde punt. Linda en Ronald draaien juist steeds beter in de tweede set. Jammer dat er geen derde komt, want het is zo mooi om te zien. Maar na 12-21 is het klaar. OSM wint hier met 1-7 en stijgt naar grote hoogte, ook op de ranglijst!

Bij gebrek aan een kantine, en hier ook geen Ron te bekennen, zakt het team nog even door in de beheerdersruimte, hok was misschien een betere benaming geweest. Geen bittergarnituur, maar zo te zien worden de calorieën die zijn achtergebleven op de baan, weer aardig ingehaald.

Daarmee zijn we aan het eind gekomen van deze trilogie: in 8 dagen drie keer uit spelen en drie keer winst pakken. Het team gaat de herfststop in en we zien elkaar terug over een maand in de arena van Vleuten. Dit was Mart Steeks, dit was Lijnen en Veren, een goedenacht!