Voorjaarscompetitieteam OSM-VJC2 (2018 / 2019)

Goedenavond dames en heren,

Live vanuit Healthcentre Hoenderdaal te Driebergen voor een nieuwe aflevering van vinger aan de pols. Huh ander programma andere deelnemers. Het Healthcentre heeft een groot aantal sportzalen waar de mensen uit Driebergen (misschien ook wel uit Vierbergen) naar believen mogen werken aan hun sportieve gezondheid. Just-Us levert in de archieven van de redactie gemengde gevoelens op. Team 1 wint van ze, maar het vorige team 2 verliest altijd en alsof het allemaal nog niet genoeg is met dit soort bespiegelingen hebben we in de groepsapp ook nog langs zien komen dat Ronald zich afgemeld heeft met een onwillige knie. Nee, sorry met een blessure alles in het kader van de privacy.
Wie zijn er dan wel? Nou Laura Eefting, Linda Beijert, teamcaptain Tom Kuijsten en Leen Schipper. Is het genoeg? We gaan het zien.

De herendubbel met Tom en Leen dat wordt alvast een uitdaging, ze hebben precies één keer samen gespeeld en alhoewel dat wel goed ging is het natuurlijk toch een ander verhaal als het gaat om een competitiewedstrijd.
Omdat Just-Us als wedstrijdvereniging niet zo heel groot is zijn er wel twee banen beschikbaar. Dus we kunnen ook meteen kijken hoe de dames het er vanaf brengen.

Tom en Leen weten al vanaf het begin van de set dat dit lastig wordt. De kwaliteit aan de andere kant van het net is hoog en ondanks dat er mooie slagen door het OSM koppel uitgevoerd worden en de wat trage shuttle, die met heel veel moeite achterin het veld van de tegenstanders kan worden geslagen. Leen haalt de achterlijn niet eens, maar zijn dropshots zijn dan wel weer goed. Uiteindelijk toch een manier gevonden en met een goed gevoel de tweede set in. 21-11 is dan wel voor Just Us, maar er zijn wel kansen.

De dames, ach de dames. Altijd als het bij een OSM team met de heren iets minder gaat hebben we de dames nog zekerheid, garantie voor punten. Ook nu weer zien we de Just Us dames winners slaan, tenminste dat vermoeden ze en dan komt de shuttle toch weer terug en goed! 10-21, de eerste set is binnen! Vanwege het feit dat OSM uit speelt is de puntentelling ook aangepast. Alhoewel het terecht zou zijn dat de OSM punten dubbel tellen is niet zo, alleen staat de score van het thuisspelende team altijd vooraan. Genoeg hierover terug naar de wedstrijd.

Voor Tom en Leen is het wedstrijdbeeld gelijk, identiek, gelijkwaardig en hetzelfde aan de eerste set. Ondanks dat het OSM koppel een niveau haalt dat in de NJC punten genoeg had opgeleverd, is het tegen deze tegenstander niet genoeg 21-11. Tussenstand 1-0 toch?

Nee nee, de dames zijn ook klaar en die hebben ook een vergelijkbare set gespeeld. Oh wat zijn ze goed. We horen al plannen voor de clubkampioenschappen, 13-21 en dat maakt de stand dus 1-1.
Het wordt in ieder geval geen walk over met 8-0.

We schieten lekker op, op naar de singles.
Tom heeft een waanzinnig goede tegenstander, veel loopvermogen, veel techniek en meer van dat soort belangrijke zaken. Tom heeft dat ook allemaal en we zitten dan ook te kijken naar iets welhaast buitenaards. Het is altijd lastig om in het begin van het seizoen door al je clichés heen te zijn, maar dan zoeken we wel even in de klapper met goede woorden. Dit is mooi en alhoewel Tom alles doet maakt hij soms ook net een foutje en dat kan niet tegen een tegenstander van dit kaliber, 21-15.

Op de andere baan zien we Laura vechten. De teams zijn wel gelijkwaardig aan elkaar, tsjonge wat een strijd. De Just Us dame geeft zich niet gewonnen en Laura moet voor ieder punt diep in de reserves putten, als dit maar geen driesetter wordt. In ieder geval is de eerste set voor Laura 18-21.

Tom speelt in de tweede set weer heeeeeeeeeeel goed man man man, waar zitten we toch naar te kijken. Maar vooral wat heeft de tegenstander veel terug. Het niveau van de tegenstander bepaalt je eigen niveau in een wedstrijd en dat laat zich zien. Ongelooflijk, waar komt dit vandaan. Tom haalt het net niet, maar chapeau. 21-15 geeft wel ruimte voor vertrouwen in de thuiswedstrijd.
In de tweede set van Laura is het spelbeeld en de score gelijk, alleen zijn de dames gewisseld 21-18 dus inderdaad een derde set. In deze genderneutrale tijd ben je geneigd om vrouw vrouw vrouw te zeggen, maar dat slaat echt helemaal nergens op, dus klachten kunnen verstuurd worden naar de redactie veel plezier er mee. We hebben dus al 1 nee 2 nee 3 hoogstaande partijen gezien en nummer 4 is zeker net zo spannend. Laura speelt soms net iets te veel uit, maar ook veel heel veel goed en de tegenstandster heeft wel makkelijkere partijen gespeeld. De dames maken er een ware show van, een reclame mogen we wel zeggen, uiteindelijk is het 21-18. Jammer, want nu is het al 3-1, waar is Ronald als je hem nodig hebt. Wordt hij gemist, ja zeker. Het spelinzicht, de goede tips en zijn goede spel in zowel de dubbel als de single maken hem een belangrijke pion in het team.

Als Ronald er niet is mag Leen een single spelen en dat is niet zijn favoriete spel en dan ook nog tegen een tegenstander die in de dubbel aangetoond heeft dat linkshandig ook handig is. In de eerste set gaat het eigenlijk heel goed, misschien zelfs wel boven verwachting goed. In ieder geval beter dan de tegenstander verwacht had. Leen blijft heel lang gelijk op gaan en maakt ook mooie punten. Ook in deze partij zien we weer slagen voorbij komen die zo als voorbeeld op you tube kunnen. Uiteindelijk is het 21-18, maar met kansen, tenminste dat denken we. Linda speelt ook haar single ondertussen en die is on fire zoals de Fransen dat zo mooi zeggen. Ondanks een goede tegenstandster is Linda beter. Ze haalt veel terug en weet de zwakke plekken van de Just Us speelster goed te benutten, 16-21.

Leen speelt in de tweede set tegen de wind in en waar sommige slagen van de tegenstander in de eerste set nog mislukte laat hij nu zien hoe die goed uitgevoerd tot winners leiden. Er is geen houden aan en ondanks dat Leen zeker niet slecht speelt is de tegenstander veel beter 21-8, jammer 4-1

Linda speelt nog steeds heel goed. In de tweede set is haar tegenstandster ook weer beter, maar waar ze het vandaan haalt is onbekend. Linda staat steeds aan de goede kant van de score. De shuttles die ze terugslaat, het is werkelijk fenomenaal, dit tot wanhoop van haar tegenstandster die veel probeert, maar uiteindelijk bij 19-21 toch moet toegeven dat Linda beter is. Tussen stand 4-2 al weer iets draaglijker. Het kan gewoon nog 4-4 worden, dat zou een mooi resultaat zijn.

De mix partijen zijn ook weer genadeloos spannend. Laura en Tom maken er een ware thriller van waarbij met name de heer van Just Us werkelijk op alles een antwoord lijkt te hebben. Je zit te kijken en denkt als ze nu linksachter spelen is hij gezien. Maar na het knipperen van de ogen staat hij linksachter en probeert weer een winner te produceren. Zo gaat het de hele tijd en als ik zeg de hele tijd dan bedoel ik ook de hele tijd bij 23-23 is het nog niet te zeggen wie er wint. Hoe dan??
Uiteindelijk hebben Laura en Tom toch ergens een verschil van twee punten weten te maken 23-25 eerste set binnen.
Linda en Leen spelen iets minder fortuinlijk, maar nog steeds heel goed. Maar heel goed is niet genoeg tegen deze tegenstanders. Net iets teveel fouten zorgen voor 21-15, wel met kansen, maar die zijn maar klein. Misschien een beenbreuk of zo.
Laura en Tom maken het in de tweede set weer heel spannend of eigenlijk doen beide koppels er alles aan om het spannend te houden. Ik zie de meest schitterende rally’s langskomen en ieder punt wordt heftig bevochten. Ook nu is het zoeken naar de verlossende twee punten verschil en iets minder op het eind dan de eerste set hebben Laura en Tom het verschil te pakken 20-22 tussenstand 4-3. Het kan nog toch???
Nou dan zal er een andere wind moeten gaan waaien. We zien de shuttle zo af en toe wat fladderen en niet om naar excuses te zoeken, maar het helpt niet. Tip voor het volgende OSM team wat in Driebergen speelt, vraag of de ventilatie uit kan of speel alleen op de twee middelste banen. Uiteindelijk en daar moeten we eerlijk in zijn is het Just Us koppel gewoon te sterk 21-12.
Eindstand 5-3 jammer, maar wacht maar tot 21 maart. In de Safarihal zou het zomaar andersom kunnen zijn.

In Driebergen hebben ze de sportieve activiteiten mooi gecentraliseerd en in de kantine is net de quiz afgelopen, wat een vrolijke drukte oplevert. Zoals het team keurig opgevangen werd bij de aankomst is nu de tafel voor de naborrel gereserveerd. Goed geregeld, na nog een gezellig uithijgen kon een ieder weer naar huis, waarbij het team toch na het spookuur pas in Maarssen aankwam. Was nog even spannend!
Wat een wedstrijd nog één te gaan deze week en dan rust om te zien hoe de tegenstand zich ontwikkeld. Nog twee of drie wedstrijden in de poule en we kunnen op de redactie al niet meer inzetten (te veel voorkennis).