Voorjaarscompetitieteam OSM-VJC2 (2018 / 2019)

Goedenavond dames en heren,

Nieuwe ronde nieuwe kansen. Vanavond zijn we in Baarn om te genieten van een nieuwe wedstrijd in deze voorjaarscompetitie. Linda is nog geblesseerd en José van Ek is bereid gevonden deze positie in te vullen. Verder is het team compleet dus met Laura Eefting, teamcaptain Tom Kuijsten, Ronald Koenis en Leen Schipper.

Omdat we al een tijdje bezig zijn in deze competitie hebben we ondertussen een aardig beeld van de tegenstand en we moeten zeggen er zitten gelijkwaardige teams in deze poule. De thuiswedstrijd tegen BC Inside was de 1ste van deze competitie en is gewonnen met 7-1, maar niet zo makkelijk als 7-1 doet vermoeden. Winst moet lukken, maar geen garantie.

We beginnen op 1 baan op een tapijtondervloer, deze hal is al eens eerder het toneel geweest van een wedstrijd tussen dit BC Inside team en in ieder geval een deel van het OSM team. Toen was de vloer stroef en onwennig en niet fijn en nog veel meer zaken, die als een goed excuus konden worden aangevoerd om de behaalde punten te rechtvaardigen. Oja het was ook nog erg, zeg maar gerust errug koud in de hal.

Die temperatuur klopt nog redelijk, maar de tapijtvloer is ondertussen goed bespeelbaar, dat scheelt alweer.
We beginnen met de herendubbel. Ronald en Leen hebben dit seizoen nog niet de winnende flow te pakken, maar wat niet is kan nog komen. In eerste instantie gaat het nog netjes gelijk op. Er wordt gezocht naar mogelijkheden en zwakke punten bij de tegenstanders, maar dat doen zij ook en dan is het afwachten. Maar ineens gaat het lopen, het spel gelukkig, want dat zorgt er voor dat de spelers minder hoeven te lopen alhoewel we Ronald weer mooie saves zien maken. De OSM heren halen de eerste set binnen met 12-21. Goed begin.

Even overleg, strijdplan aanscherpen en verder. Voor je het weet koel je af. In de tweede set zien we weer mooie ik mag wel zeggen briljante slagen die er voor zorgen dat de OSM heren de positieve kant van de telling in het oog kunnen houden. Als je ze zo ziet spelen is het vreemd dat er nog niet meer gewonnen is, maar dat maakt allemaal niet uit 18-21 en de of het 1ste punt is binnen, lekker. Op naar de dames.

Laura en José hebben in het verleden al vaker samengespeeld en dan zie je toch dat er weinig gewenning nodig is. Nou speelt Laura al het hele seizoen geweldig en José kan ook goed badmintonnen, dus het moet goed komen. In de 1ste set is er ook weinig reden tot paniek het gaat goed en we zien een veilige marge in de score, sterker nog we zien 10-21. Lekker al drie sets gewonnen. We gaan goed, 2de set nieuwe kansen en ook nu laten de OSM dames geen twijfel bestaan over wie de winst in de partij binnen wil halen. De BC Inside zijn zeker niet slecht en individueel kunnen er nog problemen ontstaan, maar in de dubbel is het vrij duidelijk 14-21 en 0-2. Zo gaatie goed!

Dan mag Tom aan zijn single beginnen, er zijn clubkampioenschappen en jeugdwedstrijden en en en en in ieder geval is er maar 1 baan beschikbaar. Overzichtelijk is in dit geval gelijk aan het gaat niet zo snel.
Tom in zijn single in de thuiswedstrijd was de Inside heer licht verkouden waardoor het vermoeden bestond dat hij niet maximaal presteerde, is natuurlijk geen reden om te twijfelen aan het goede spel van Tom, maar wel een gedachte voor deze wedstrijd. Tom gaat voortvarend van start en slaat na een aantal afmeet slagen de ene winner na de andere. Hij is goed op dreef, hij gaat lekker, hij is op temperatuur (als een van de weinigen), hij is op stoom en bij 11-21 al klaar voor een slokje water. Je kunt zien dat hij zijn banaan al op heeft, wat een energie. Grote vraag is nu wat te eten voor de mix????? En natuurlijk herpakt de tegenstander zich nog voor de tweede set of daarna pas? In de tweede set gaat gewoon weer lekker voor Tom, hij is er aan gewend geraakt dat je ook partijen in twee sets kunt winnen en dat lukt ook goed 14-21 en al 0-3 top.

Laura mag dan aan haar single beginnen en ondanks dat ze zoals altijd vol de strijd aan gaat lijkt het alsof het niet lukt, is er teveel afleiding? Teveel publiek? Rumoerig publiek? In ieder geval gaat het gewoon niet, terwijl we weten en je kunt het ook gewoon zien dat ze heel goed kan badmintonnen. Soms heb je een avond dat het niet lukt. Dat kan aan van alles liggen, maar vanavond ligt het er ook aan dat de tegenstandster wel van bijna gelijk niveau is 21-11. In de eerste set geeft een wat vertekend beeld, want zoveel minder was Laura helemaal niet. De baan was wat tekort en te smal, maar met het wisselen kan het zomaar omslaan.
Een slokje water, een paar tips en weer verder. Maar we weten als je eenmaal tegen jezelf speelt wordt het lastig. Twee tegenstanders in een single is voor heel veel spelers teveel. Laura geeft alles, probeert haar spel te veranderen, de tips ter harte te nemen en het gaat wel beter, maar net niet goed genoeg, 21-18. Jammer, maar soms zit het tegen. Er zijn wel analytici in het publiek, die zich verwonderd afvragen of de baan wel exact in het midden wordt gescheiden door het net. Het lijkt alsof er aan een kant meer uitgeslagen wordt dan aan de andere kant. Dat kan toch eigenlijk niet?

Ronald mag aan zijn gevecht beginnen en we weten uit de thuiswedstrijd dat dit een gelijkwaardige partij wordt. De Inside heer is zeker niet slecht en ook nu is weer de vraag waarom hij eigenlijk geen 1ste heer speelt, maar dat kan tactiek zijn. Ronald begint in ieder geval vol goede moed, de bananen zijn al op helaas, maar met veel inzet en bijzondere slagen en natuurlijk we hebben het al vaker gezegd een fabelachtige techniek. We zien weer tussen de benen door geslagen worden. Alle trucs worden gebruikt en dat resulteert in 14-21, lekker Ronald. Maar we zien dat Ronald geen last meer heeft van de koude zaal, sterker nog hij is op temperatuur. In de 2de set is het spelbeeld identiek, jammer genoeg, want de spelers zijn wel gewisseld. Ondanks dat Ronald nog steeds heel goed speelt weet de tegenstander nu toch met gecombineerd dropshot/clears meer punten binnen te halen 21-17 en nu zijn ze allebei al op zoek naar zuurstof. Ronald heeft tegenwoordig zoveel lol in het spelen van singles dat een driesetter geen probleem meer is.
In de derde set zien we dat de clears van de tegenstander niet meer zo heel ver komen en Ronald steeds meer een antwoord heeft op dropshots. Het is een hele mooie partij, maar uiteindelijk is het Ronald die met een glimlach van de baan komt met 19-21 en nu is het al 1-4.

Ondertussen is José op een andere baan begonnen aan haar single. Oh nee toch niet, ze komt weer terug. En beginnen maar. De eerste set loopt als een zonnetje, alhoewel de avond al behoorlijk vordert en we geen idee hebben of de zon nog loopt, maar dit terzijde. Harde klappen en de tegenstandster geen kans laten, 12-21. Lekker, José is op temperatuur, even een slokje water en verder. 1-8, 2-9, 3-9, 3-10, 3-11, 4-11, 5-11, 6-11, 6-12, 7-12, 8-12, wat gebeurt er toch? José wakker worden. De tegenstandster krijgt ineens de juiste vibe en haalt gewoon in. José moet alle moeite doen om bij te blijven, is het toch de kou of de vloer? We weten het niet, maar het is wel nagelbijtend spannend 20-20, 20-21 kom op José nog 1 puntje en ja hoor 20-22. Poeh, toch nog gelukt. Tussenstand 1-5 lekker hoor.

De mixpartijen kunnen dan tegelijk gespeeld worden wat nog iets scheelt in het tijdspad. Voor het gevoel zit uw verslaggever echt al een belachelijke tijd te kijken naar weliswaar mooie partijen, maar het duurt wel lang zo.

Tom en Laura zijn normaal goed voor een punt en ook nu spelen ze in de 1ste set goed genoeg om voor te blijven. Het wisselen van positie is voor veel tegenstanders toch te veel, 15-21 en een slokje water.

We zien bij José en Leen dat het daar ook goed gaat. Nog wel een paar kleine foutjes en wat miscommunicatie. Het is ook al weer een hele tijd geleden dat ze samen een wedstrijd hebben gespeeld (dat was trouwens een memorabele partij, mocht u ooit op de redactie zijn kijk dan het verslag van een uitwedstrijd tegen DOSC er nog eens op na), maar 16-21 is goed genoeg.

In de tweede set is het bij Laura en Tom weer belachelijk spannend. Voor ieder punt moet worden gevochten en soms zijn de rally’s werkelijk fenomenaal. Laura laat zien dat haar single even een klein dipje was en nu laat ze zien wat een betrouwbare pijler voor het team ze is. Tom speelt ook gewoon goed en dan is het wel spannend, maar ook 21-23 en dus 1-6 yes!

Bij José en Leen gaat het iets minder. De tegenstanders hebben net iets meer finesse en weten de score positief te houden (voor BC Inside dan) 21-16. Nog maar een derde set alsof het nog niet laat is.
In de derde set gaat er veel mis. Leen heeft moeite om niet teveel tegen zichzelf te gaan spelen en dat is niet positief voor de stand. 21-10, jammer, maar helaas, maar 2-6 tegen BC Inside is gewoon een goede uitslag.

Na een gezellige derde helft (rare term eigenlijk) zonder bananen kan het team weer huiswaarts. Het is laat geworden, er dwalen al lakens over de straat (spookuur is al bezig). Maar toch tevreden en weer een paar dagen aan kop in de poule. Nog 1 wedstrijd en dan zit het er weer op deze VJC.
Thuis in de eigen Safarihal tegen Helios, er zijn nog kaarten wees er snel bij!