Jeugdcompetitieteam OSM-J1 (2007 / 2008)

Met de jaarwisseling stonden we fier aan de leiding in onze poule. 2x gelijke spelen en 1x winst tegen een directe concurrent bezorgde ons een kleine voorsprong op de rest. Op deze tegenstander stonden we 2 punten voor, maar waren ingesteld op een zware wedstrijd.

Voor aanvang ontstond er een probleem, want Amersfoort had de heren enkel omgezet en OSM mocht geen wijziging in hun volgorde aanbrengen. Dit vonden wij vreemd en besloten het reglement er op na te slaan. Aangezien hier geen duidelijkheid in werd gevonden stonden wij erop om de speelwijze van het wedstrijdformulier aan te houden. Amersfoort liet weten bij verlies bezwaar aan te tekenen.

De onderlinge sfeer was verpest en niet alleen tussen beide teams. Ook binnen de gelederen had dit opstootje tot een meningsverschil geleid. Geovanni was in de 1e set duidelijk van slag. De teleurstelling was van zijn gezicht af te lezen. Vooral toen hij in de 1e set op flinke achterstand werd gezet. Deze dreun kwam hij niet meer te boven en werd met 8 - 21 terug naar de bank verwezen. Uithuilen en opnieuw beginnen was het advies. Vergeet die toestand en speel je spel, zoals het gespeeld moet worden. De 2e set begon zoals de 1e had moeten beginnen. Veel rally's en over en weer. Dan scoorde Geovanni en dan Thabiso. De wedstrijd kenmerkte zich door sportief gedrag van beide spelers. Echt een spel zoals het gespeeld moet worden. Met veel strijd en inzet en met 2 gelijkwaardige spelers. Tot 19 -19 hielden de spelers elkaar in evenwicht. Op die stand zou ik niet zo veel risico nemen. Geovanni dacht daar anders over en dat kostte hem denk ik de overwinning. Gelijktijdig was het duel tussen Thomas en Mark begonnen. Net als bij de 1e ontmoeting nam Thomas het initiatief. Dit leidt soms tot veel onnodige fouten, maar in deze wedstrijd hield Thomas het fout percentage laag. De 1e set won hij met 21-14 en in de 2e set ging Thomas helemaal los en dat was goed voor 21 - 5.

Kim nam het op tegen Marijn. Zij wist dat het een echte strijd zou worden. En dat werd het ook. Kim speelde goed en wist de shuttle goed te raken. Vervelend voor ons was dat Marijn te vaak goed kon retourneren. Met 16-21 ging de 1e set verloren. Maar ik was ervan overtuigd dat Kim ons nog wat ging laten zien. Er werd door beide dames in de 2e set goed strijd geleverd en dat was aan de verhitte rode hoofden goed te zien. Een spannend duel waarin goed kort en dan weer lang, lang werd gespeeld. Alle slagen werden gebruikt en beide speelsters dreven elkaar tot het uiterste. Moe gestreden kwam Kim van de baan. Helaas had ze verloren met 19-21. Jammer. Cynthia was ondertussen aan haar duel met Rianne begonnen. Met een blessure aan haar voet werd het enkelspel een te zware opgave. Hoewel moeders aanmoedigingen over de baan schalden kon Cynthia echt niet beter. Zowel de 1e als de 2e set werden verloren met 5-21 en 9 -21. Dat hadden we niet gedacht. Na 4 wedstrijden 1-3 achter. Een kampioen onwaardig.

Wat zouden de heren laten zien? Vincent en Thomas hadden de 1e set gewonnen en de 2e set helaas verloren. Winst in de 3e set zou onze achterstand verkleinen. Tot de baanwissel kon het OSM-duo nog aardig bijblijven met 10-11. Alle mogelijkheden voor de overwinning waren nog aanwezig, maar daarna er ging toch wat te veel mis. Iets te gretig vonden wij het aan de kant. Te vlug de overwinning binnenhalen. Maar al met al hebben we wederom een spannende partij kunnen bekijken. Cynthia en Kim stonden voor een moeilijke opgave. Er moest gewonnen worden. De 1e set was voor Amersfoort en de 2e kwam op naam van Kim. Die zou een stappenteller op zak moeten dragen. Ik ben ervan overtuigd dat zij een record zou breken. Voldaan en met een vuurrood hoofd kwam zij samen met zus Cynthia van de baan. Gewonnen met 23-21. Blijkbaar had Kim in deze set iets te veel gegeven, of speelden Rianne en Marijn de shuttles nog scherper over het net. Ik weet het eigenlijk niet, want Cynthia speelde erg goed voorin in de 3e set. Het ging heel lang gelijk op, maar net als in het duel bij de heren werd er uiteindelijk toch verloren. De dames hadden gestreden voor wat ze waard waren en kregen naar mijn mening wat te weinig. Maar ja, ik heb dan ook zo mijn voorkeuren.

Even geduld voor de mixen, want de dames hadden heel veel gegeven en moesten eerst op adem komen. Cynthia had naast haar voeten nu ook een paar pijnlijke knieën erbij gekregen. Dat beloofde niet veel goeds, maar ze gaf geen krimp. Een echte bikkel die meid! Ik zag van een afstand dat de 1e set werd verloren en hoorde na de 2e set applaus vanaf de tribune. En ja hoor, Cynthia en Vincent hadden de 2e set naar zich toe getrokken. Sebastiaan ging uit zijn dak. Op de baan waar ik de wedstrijd van Kim en Geovanni telde was het ook spannend. Even dacht ik dat we de 1e set winnend zouden afsluiten, maar het 21ste punt werd hard over de lijn geslagen. Die slag kwamen we niet meer te boven en verloren met 21-23. Lang bleef het in de 2e set spannend, maar als je uiteindelijk met 16-21 verliest, dan blijf je toch met lege handen achter. De partij van Vincent en Cynthia ging toen nog de 3e set in en dat was voor ons het toetje van de dag. Het kwam letterlijk uit Cynthia haar tenen, maar vooral sterker dan ik had verwacht, trok de OSM-mix de winst naar zich toe. Zo kwam er een eind aan een spannende ochtend, die met wat strubbelingen begon. We zagen veel spannende partijen en trokken helaas te vaak aan het kortste eind. Volgende week zal het erom spannen. Amersfoort speelt dan thuis tegen Irene. Zij hebben alles in eigen hand. Ik weet het niet zeker maar misschien springt de joker dan nog uit de box.

Alle ouders bedankt voor jullie morele steun voor, tijdens en na de wedstrijd.