05-05-23: Nieuws van de Jeugdcommissie voor jeugdcompetitie.
De competitietrainingen op de vrijdag zijn afgesloten met een toernooitje. We interviewden meteen de trainer.
Op de laatste competitietraining hielden we twee toernooitjes met spelers en trainers. Beide trainersgroepen begonnen om 18:00 met een dubbeltoernooitje. Rond 18:30 waren Jake den Hoop, Sidney van der Sar, Tristan Koetsier en Yrsa Dalhuisen. Daarna werd het trainersteam in het zonnetje gezet, en werden de nieuwe jeugdcompetitiecontactpersonen Marcha Veenhof en Haiko Muller voorgesteld.
Ondertussen stond de planning alweer klaar voor het enkelspeltoernooi. We hadden alle banen nodig en er werd fanatiek gespeeld. De prijzen gingen nu naar Dakshita Goyat, Eva Veenhof, Gjert Dalhuisen en Jip van den Broeck. Noa Buijs kreeg een extra prijs omdat zij elke training zo goed geholpen had met het opzetten van de banen.
Nadat vorig seizoen Uun Santosa als hoofdtrainer afscheid had genomen, heeft Ronald Koenis het stokje van hem overgenomen. In onderstaande interview blikken we met hem terug.
Ronald, hoe kijk je terug op je eerste seizoen als hoofdtrainer?
Nou, dat was een intensieve periode. Ik gaf natuurlijk al wel trainingen aan recreanten, maar dat waren er zo'n 8 of 12, en doorgaans van beginnend of gemiddeld niveau. Nu stonden er in de eerste groep 30 kinderen voor mijn neus, en in de tweede groep, de seniorencompetitie, was het spelniveau hoger dan het mijne. Dat was aanpoten geblazen.
Maar wel gelukt?
Dat denk ik wel. Ik dacht eerst dat ik er alleen voor zou staan, maar nog voor de zomervakantie had ik al de steun van een heel team van assistenten: Jits Karczewski, Monique Fokker, Ruud Dalhuisen en Sverre Dalhuisen. Ik ben in de vakantie begonnen met een jaarplan met elke week trainingsplannen, die ook nog door andere trainers werd nagekeken. Ik had me wel verkeken op de inspanning, want ik denk dat ik per week 4 tot 8 uur aan die plannen heb gewerkt. Ook moest ik van 40 kinderen de namen leren: ik had hun fotootje op het bureaublad van mijn laptop gezet, zodat ik ze dagelijks zag.
En hoe pakte dat uit?
De start was ondanks die plannen toch echt een sprong in het diepe. En we verdwenen ook een beetje onder water: een uur instructie geven aan 30 kinderen ging lastig en voor de tweede groep waren de trainingen niet uitdagend genoeg. Na de eerste maand hebben we de opzet van de eerste groep omgegooid, zodat we telkens aan kleine groepen een korte instructie gaven en tegelijkertijd lieten we de andere spelers veel meer partijtjes spelen. Dat pakte heel goed uit. Ik moet daarbij ook complimenten geven aan het trainersteam. Maarten Buijs kwam er in november ook bij. We vulden elkaar echt goed aan en konden zo de taken onderling verdelen.
En bij de seniorencompetitie?
Daar moest ik flink aan de bak om de trainingen intensiever te maken. Ik heb hulp gezocht en gevonden door in totaal 7 gasttrainers te strikken. Leuk voor die groep en ik heb er ook veel van opgestoken. Die ervaringen zitten alweer in de trainingsplannen voor volgend jaar.
Klinkt goed. Wat is je conclusie terugkijkend op het seizoen?
Ik denk dat we het best goed hebben gedaan. Badmintontechnisch komen we niet aan het niveau van Uun. Maar er zijn ook andere aspecten aan training geven. We zijn een goed draaiend trainersteam. Eén punt steekt er bovenuit, en dat is plezier brengen in de training. De opkomst was goed, spelers en team zijn enorm betrokken. Dat hoorde je aan het lange applaus tijdens dat zon-momentje zonet. En ik weet nu al dat op de afsluitende evaluatie het hele team wil komen om weer een avond tijd te besteden om het volgend seizoen nóg beter te doen.
En nu?
Er staan twee jaarplannen klaar voor volgend seizoen, dat zie ik met vertrouwen tegemoet. Maar ik ga nu eerst op vakantie na 35 weken competitietraining. En ik ga de spelers niet vergeten, want die fotootjes staan nog steeds op mijn bureaublad: