22-05-25: Nieuws van het Bestuur voor iedereen.
31-05-25: 1 Reactie
Een overzicht van 50 jaar OSM Badminton.
Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van onze vereniging, wil ik je graag meenemen in 50 jaar badminton in Maarssen.
Over de eerste 25 jaar heeft onze onlangs overleden oud-voorzitter en Erelid Adriaan Beljaars in 2000 al een mooi en uitgebreid historisch overzicht geschreven. Die vat ik voor je samen:
OSM startte in 1975 als een Omni-Sportvereniging voor Maarssenbroek. Samen met tennis, volleybal, korfbal, basketbal, atletiek, voetbal en wielrennen richtte badmintonner Bert de Graaf de vereniging op, met een eigen sectie voor het badminton. We speelden eerst op 4 banen in de Bloemstede-hal. De sport was populair en we hadden een wachtlijst van een jaar!
In 1979 opende de Bisonhal op de plek waar nu de MFA Safari staat en we speelden sinds die tijd al op de donderdagavond, vrijdagavond, zaterdagmorgen en zondagmorgen. Er was een groot onderscheid tussen competitiespelers en recreanten. We hadden veel competitieteams en midden jaren tachtig draaide OSM mee in de landelijk subtop van de seniorencompetitie. Trainer Bert Tankau, Adriaan beljaars en onze langst-spelend lid Joep Simons enthousiasmeerden recreanten om mee te doen aan de voorjaarscompetitie, die toen nog geheel buiten de bond om werd georganiseerd. Bij de jeugd hielp ene John van Rooijen mee, omdat zijn dochters gingen badmintonnen. Niet veel later werd hij de trainer van de recreanten, wat hij tot 2019 vol enthousiasme heeft gedaan.
De vereniging had het lastig eind jaren tachtig: enorme tariefstijgingen noopten tot bezuinigingen, waardoor de jeugd moest verkassen naar de Fazantenkamphal. Met toen nog ongelinieerde ramen kon je er eigenlijk niet spelen. Maar gelukkig kon men na een paar jaar weer terug naar de Bisonhal. In 1992 gingen de secties van de omnisportvereniging uit elkaar. Naast OSM Atletiek, OSM Voetbal en OSM Basketball, werden ook wij een zelfstandige vereniging: OSM Badminton.
OSM Badminton maakte rond de eeuwwisseling een groeispurt mee. Onder leiding van Alexander van Leijenhorst kwam er meer aandacht voor ledenwerving met huis-aan-huis wervingsacties. Die waren in het begin zeer succesvol. Het leek wel of elke brief in de bus raak was. We kregen in 2000 het aanbod van de korfbalvereniging om op de maandagavond hun nieuwgebouwde hal te huren. Het bestuur trok de stoute schoenen aan en zo breidden we ons aanbod voor de recreanten uit met een tweede vrije speelavond. De nieuwe hal trok nieuwe leden aan vanuit Maarssen-Dorp en Zuilen.
Oud-topspeler Uun Santosa kwam in Maarssenbroek wonen en hij wilde wel trainer worden. Met hem kreeg OSM een toptrainer. Vooral de jeugd profiteerde daarvan. Door de tomeloze inzet van vooral Arthur van der Heijden en Harm Tersteeg in de jeugdcommissie ontstonden er nieuwe trainingen rondom Uun: eerst de competitietrainingen op de vrijdag en niet veel later de selectietrainingen op de woensdag. Op de zaterdag werden eigen spelers opgeleid tot trainer, waaronder Geert-Jan Fluitman, en zo ontstond een solide basis. Daarnaast organiseerde de JC clinics op de basisscholen en zorgde ervoor dat OSM Badminton wekelijks met een stukje met wedstrijdverslagen in de krant stond.
In 2004 kregen we ook nog last van het Mia Audina-effect: op de eerste open avond nadat Mia Audina voor Nederland een zilveren medaille won op de Olympische Spelen in Athene, ontvingen we 40 belangstellenden! We hadden niet genoeg baanruimte en rackets voor iedereen. In september telden we meer dan 60 nieuwe leden en het ledenaantal steeg naar het hoogste aantal ooit gemeten: 268.
Ronald Kieft startte met de pagina www.osmbadminton.nl. Al snel groeide de site, helemaal toen die onder de hoede kwam van de redactiecommissie. Het werd de bron van informatie voor leden en andere badmintonners. In 2007 namen we afscheid van ons papieren clubblad, want die bracht alleen nog maar oud nieuws en het merendeel van de leden had inmiddels internet.
Arthur nam het initiatief voor de USBV: een samenwerking van Utrechtse badmintonverenigingen die een extra breedtetraining aanbod. Het was bedoeld om te voorkomen dat onze talentvolle jeugd wegtrok naar de grote clubs, zoals BC Amersfoort. Helaas stopte de USBV na een paar jaar, omdat de trainer vertrok.
Bij de senioren startte ikzelf een initiatief: speedbadminton. Dat was een bijzondere combinatie: met een squashracket speelde je met een verzwaarde shuttle op een baan ter grootte van een tennisbaan. We hebben de variant een paar maanden uitgeprobeerd. Maar het bleek te veel ruimte in de zaal in te nemen en de meeste badmintonners vonden badminton toch veel leuker.
Bart Lammers, voorzitter van de TC en competitiespeler, startte in 2009 met de clubkleding. De spelers wilden graag in merkkleding spelen, dus gingen we voor Yonex blauw. Al heel snel bleek dat Yonex haar collectie elk jaar wijzigde, zodat iedereen in het tweede jaar al werd geconfronteerd met een nieuw clubshirt. We gingen over op Yonex Teamware, dat zou langer in het assortiment blijven en schaften die in bulk aan met een heuse marktplaats voor als je uit de je shirt was gegroeid. Maar ook deze collectie stopte na 2 jaar. En de volgende Teamware collectie hield óók maar 2 jaar stand.
Het gewenste effect bleef uit, want iedere competitiespeler had nu weliswaar clubkleding, maar ieder speelde inmiddels toch in verschillende shirts. In 2016 gingen we over op Erima. Dat was een leverancier die wel vasthield aan modellijnen. En vandaag de dag lijkt ons clubshirt nog steeds op die van 9 jaar geleden. Nadeel is wel dat de shirts wat dikker zijn, zodat sommige teams alsnog voor een eigen shirt gingen. Maar elk nadeel heb z’ n voordeel: de Erima shirt zijn onverslijtbaar: ik speel nog steeds wekelijks in mijn exemplaar uit 2016.
Na de piek was een daling in het aantal leden onvermijdelijk. In Nederland daalde het aantal badmintonners continu. Op de TV kwam het nauwelijks aan bod en áls men dan iets uitzond, was het vaak de laatste partij die een Nederlandse topper in een internationaal toernooi speelde: en die ging altijd verloren. Het bestuur moest schaven en snoeien in de zaalhuur: de donderdag werd korter en op de vrijdag ging het aantal beschikbare banen naar beneden.
In 2011 ging de Bisonhal onder de slopershamer. Gelukkig had de gemeente een tijdelijke hal, om de hoek bij OVVO, neergezet. Zo konden we toch gewoon doorgaan op onze vaste badmintonuren. In 2013 ging de nieuwe, vooral groene MFA Safari open. De 9 banen waren welkom, maar de lichte muren niet. De recreanten schakelden over naar gele shuttles. Dat was toen bijzonder. De shuttles waren alleen te krijgen in de snelheid medium (blauw randje), dat aanmerkelijk sneller is dan de witte shuttles in slow (groen randje). Menig thuiswedstrijd werd door dit verschil gewonnen.
Een ander ‘dingetje’ was het voorstel van de exploitant om de huur in de vakanties door te laten lopen en dreigde te stoppen met het verhuren van een deel van de zaal, wat wij op de vrijdag deden. Tezamen zou dit onze zaalkosten met 25% doen toenemen. Het bestuur had een hele waaier aan ideeën om de verwachte kostengroei het hoofd te bieden. Er kwam een extra ALV met veel deelnemers, en zelfs stemmen met machtiging. Het mooie was dat tijdens de ALV nóg een optie aan de orde kwam: een geleidelijke verhoging-strategie. Die haalde de meerderheid. En achteraf bleek dat beide maatregelen nooit zijn doorgezet. Een mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest.
In 2014 ontstond het SafariFestival. Het startte als een gecombineerde open dag van zwemvereniging De Fuut en de drie zaalsporten: volleybal, basketbal en badminton. Toevallig bij het 40-jarig bestaan van Maarssenbroek, wat meteen een mooie aanleiding was voor wat extra reuring met muziek en een loterij. Het bleek een succes en het werd elk jaar groter en groter, totdat Corona in 2020 zand in de machine strooide.
In 2015 zwaaide Alexander na 17, als langst zittende voorzitter af. Het bracht hem de titel Erelid. In datzelfde jaar startte ook het OSM Open jeugdtoernooi. Een initiatief van de ouders van een jeugdcompetitieteam, die met wat hulp van de bond meteen een enorm geslaagd toernooi neerzette. Gelukkig wisten hun kinderen behoorlijk wat bekers in de wacht te slepen. Of het daardoor kwam, weet ik niet, maar het toernooi is altijd gebleven.
In 2018 komen we in de problemen met de OVVO-hal. De korfballervereniging is gegroeid en claimt de zaal in de wintermaanden. Wij moeten het doen met een paar maanden in het najaar en het voorjaar. Gelukkig kunnen we de Fazantenkamphal huren in die wintermaanden. Het blijkt een kleine, maar fijne hal te zijn. Er is veel meer contact tijdens de soms lange pauzes gedurende het vrij spelen.
Bij de JC treedt Andrea Grim aan als voorzitter. Met elan zet ze de basisschoolclinics weer op de kaart, organiseert ze een nieuw toernooi neer voor competitieteams en het zaadje wordt gelegd voor wat later de BSU zou worden. Een badmintonschool met toptrainers, die zich richt op jeugdig talent in Utrecht en (ruime) omstreken.
In 2020 slaat Corona toe, ook bij OSM. We maken een dieptepunt mee in ledenaantallen, simpelweg omdat tijdens verschillende lockdowns we niet in de hallen mochten badmintonnen. We hebben vooral voor de jeugd, maar ook voor de senioren het badmintonnen naar buiten verplaatst. Sinds die tijd weten we: de kans dat het niet waait, is 3%. En als het wel waait, in die andere 97%, dan is badminton een heel ander spelletje, waar de hardste slag regeert.
Toen in het voorjaar 2021 we eindelijk weer mochten badmintonnen, besloot het bestuur om Zomerbadminton te organiseren: eens per week gratis badminton voor iedereen in de gemeente. Het startte aarzelend, maar dankzij een creatieve financiering konden we het meerdere jaren volhouden en werd het erg populair. Zelfs bij ruim 30 graden, stroomde onze sporthal nog vol.
We tikten de bodem van de ledenaantallen in september 2021 aan: 107 leden. We besloten definitief de te grote OVVO-hal ter verruilen voor de Fazantenkamphal. Maar er kwam een welkome ommekeer. Te beginnen bij de jeugd vonden er steeds meer mensen de weg naar onze vereniging.
In 2022 stopte na 25 jaar Uun Santosa als hoofdtrainer van OSM Badminton. De vereniging was in staat om de samenwerking te zoeken met de inmiddels volgroeide BSU. Zo konden we nog steeds een hoog niveau training aan blijven bieden aan de vele toptalenten vooral bij onze jeugd.
In de jeugdcommissie werd in 2023 Bamito geïntroduceerd: badminton voor heel jonge kinderen. Het is opgezet in een serie korte spel-stationnetjes en dat bleek een schot in de roos. Het werkte erg aanstekelijk en met meer kinderen per baan, konden we ook groeien, zonder extra zaalkosten.
Ook bij de senioren trok het aantal leden weer aan. 15 mensen op een open avond was al lang niet meer gezien. En ook daar wist de vereniging een nieuwe doelgroep aan te boren: Badminton OldStars. In oktober 2024 waagden we een sprong in het diepe met badminton voor zij die minder snel kunnen bewegen. We konden het niet overdag aanbieden, maar de vrijdagavond bleek toch populair genoeg. Het OldStars badminton richt zich op samen bewegen, samen badmintonnen en samen na afloop genieten van een drankje.
En zo staan we nu, na 50 jaar, met toch weer meer dan 200 leden elke week op de baan. Met trots kan ik vaststellen dat we nog steeds helemaal voldoen aan de originele doelstelling van de club: de bevordering van de beoefening van de badmintonsport. Iets waar ik, en velen met mij, graag aan bijdragen.
Ik wens onze club een mooie volgende 50 jaar!
Met sportieve groet,
Ronald Koenis
Janke reageerde op 31 mei 2025 om 11:11 met:
Leuk om te lezen Ronald. Dank je wel.